پرورش ملکه با روش کلوآک بُرد
این روش اولین بارتوسط یکی از زنبورداران بزرگ نیوزلندی بنام Harry Cloake ابداع گردید. این روش نسبت به سایر روش‌های موجود دارای مزیت‌هایی بالاتر و راندمان بیشتری است و برای هر دو سیستم بدون ملکه و با ملکه مناسب است.
در روش Cloake Board در ابتدا سلول ملکه در یک وضعیت بی‌ملکه‌ای برای افزایش درصد پذیرش قرار گرفته و سپس در وضعیت حضور ملکه برای افزایش کیفیت، به رشد خود ادامه می‌دهد. از این رو در این روش از کلنی‌ها شروع‌کننده و خاتمه‌دهنده یک جا استفاده می‌شود. آزمایش‌ها نشان داده که در مقابل ۱۴۳ زنبور پرستار که یک لارو را تغذیه می‌کنند، برای هر سلول ملکه در حدود ۱۶۰۰ زنبور پرستار به خدمت گرفته می‌شود.
لارو ملکه در نژادهای اروپایی در حدود ۴/۵ روز تکامل یافته و وارد مرحله شفیرگی می‌شوند. سن لارو انتخاب شده برای پیوند‌زدن بسیار مهم است، لذا لاروها باید ۲۴ ساعت پس از تفریخ تخم انتخاب و به کاپ‌های مومی از قبل مهیا شده انتقال یابند. با تغذیه شربت شکر زنبوران تحریک به تغذیه بیشتر ملکه‌ها خواهند شد. در حین رشد و نمو لارو، رژیم غذایی تغییر کرده و به سمت مصرف مواد غذایی با درصد پروتئین بالاتر می‌رود. رژیم غذایی مورد استفاده در پرورش ملکه بر روی وزن ملکه، تعداد اواریول‌ها و اندازه و حجم کیسه ذخیره اسپرم مؤثر است.
در این روش از یک قاب چوبی دارای یک صفحه جداکننده که بین طبقه اصلی و طبقه فوقانی جای می‌گیرد، استفاده می‌گردد. این قاب طوری طراحی شده که یک صفحه فلزی بصورت کشویی در درون آن قرار گرفته و ارتباط بین دو بخش فوقانی و تحتانی (ملکه در بخش تحتانی فعالیت می‌کند) کندو را قطع می‌کند.
با قرار دادن صفحه فلزی کشو یی در جای خود ارتباط بین دو بخش کندو قطع و یک وضعیت بی‌ملکه‌ای در بخش بالا بوجود می‌آید و کلنی حالت یک شروع‌کننده را بخود می‌گیرد. سپس با حذف صفحه کشو یی ارتباط برقرار و قسمت فوقانی وضعیت یک کندوی خاتمه‌دهنده دارای ملکه را بخود خواهد گرفت.
چند روز قبل از پیوند زنی بایست بین دو قسمت کلنی یک شبکه مانع ملکه قرار داده، سپس بر روی شبکه مانع ملکه قاب کلوآک بدون کشو بین دو کندو جای می‌گیرد. چند قاب با نوزادان جوان درب باز از قسمت پایین به قسمت بالا منتقل نموده تا زنبوران جوان به بخش فوقانی جلب شوند. بخش فوقانی بایست دارای قاب‌های شهد، گرده، نوزاد، برگه مومی و قاب شربت‌خوری باشد. کندو را به اندازه °۱۸۰ کاملا چرخانیده بطوریکه ورودی بخش پایینی کندو در سمت مخالف حالت قبل قرار گیرد.
این ورودی را بسته تا زنبوران مجبور به استفاده از ورودی جدید بخش بالایی شوند. سپس زنبوران قسمت فوقانی توسط کیک گرده و شربت شکر تغذیه می‌شوند. یک روز قبل از پیوند زدن، صفحه کشویی قاب کلوآک را در جای خود قرار داده تا ارتباط بین دو بخش کلنی قطع شود. ورودی پشتی بخش پایینی را کمی باز نموده تا زنبوران تشویق به پرواز و بازگشت از طریق ورودی بالایی شوند. در این زمان نوزادان جوان از قسمت بالا حذف می‌گردند.
در روز اول پیوند زنی اجازه داده تا ۲۴-۱۲ ساعت کلنی حالت نرمال خود را باز یافته و پس از پیوند زدن قاب حاوی سلولهای ملکه را در قسمت میانی قاب‌ها قرار داد. یک روز پس از اینکه سلول های ملکه پذیرفته شدند، صفحه کشویی قاب کلوآک را برداشته تا کلنی ملکه دار قوی در اختیار داشته باشیم. سپس ورودی پشتی کندو مسدود شود. پس از گذشت ۴/۵ روز که شاخون‌ها کاملاً بافته شدند، آنان را می‌توان برداشت و به یک کلنی پرستار برای رشد کامل منتقل نمود. در روز چهارم و یا پنجم مجدداً می‌توان اقدام به پیوند‌زنی و تولید سلولهای ملکه نمود. قبل از تولد ملکه‌ها، در روز دهم و یا یازدهم بعد از پیوند‌زنی شاخون‌ها را از کلنی‌های پرستار خارج می‌شوند.
کلنی بانک همان کلنی پرستار و یا انکوباتور است که برای نگهداری سلولهای بافته شده ملکه و یا قفس‌های دارای ملکه باکره در روش کلوآک بُرد مورد استفاده قرار می‌گیرد. این کلنی دارای نوزاد بوده اما فاقد ملکه است. البته لازم است که مرتبا به کلنی‌های پشتیبان زنبور جوان پرستار و نوزاد اضافه شود. ملکه‌ها یی که در کلنی بانک بدون نوزاد نگهداری شوند مرگ و میر بالاتری داشته و آسیب پذیرتر هستند. حضور نوزادان در کلنی به ویژه لاروهای در حال رشدونمو، زنبوران پرستار را جذب و به رسیدگی و تغذیه ملکه‌های قفس شده ترغیب می‌کنند. وجود سلولهای درب باز حاوی نوزاد همچنین از تخمگذاری کارگران جلوگیری کرده، زیرا این پدیده در کلنی‌های بانک بدون نوزاد قابل مشاهده است. از سیستم کلوآک برد می‌توان برای تأسیس یک سیستم کلنی بانک خودکفا و انعطاف‌پذیر استفاده کرد. از کلنی‌های بانک عموماً برای انبار و نگهداری موقت استفاده می‌گردد. کلنی‌ها را می توان در این سیستم سریعاً به کلنی بانک و یا در صورت نیاز به حالت یک کلنی تولید کننده عسل بازگرداند .
